قسمت نهم: گروهی فیلم بسازید

در کارهایی مثل ساخت فیلم، برعکس مثلا نقاشی‌کردن، کار فردی و تنهایی همیشه جواب نمی‌ده. پیشنهاد می‌کنیم که در شروع فعالیت، گروهی کار کنید؛ تیم تشکیل بدید و سعی کنید که تمام کارها رو خودتون تنها انجام ندید. چرا؟ اگر شما بتونید با دوسه‌نفر از دوستان‌تون یک فیلم گروهی بسازید، قطعا کیفیت کارتون بالاتر خواهد بود. اول این‌که هرکسی ممکنه توی یک بخش از کار ساخت فیلم، بااستعدادتر و مناسب‌تر باشه. مثلا ممکنه خود شما توی قصه‌پردازی و نوشتن داستان خوب باشید، اما دوست‌تون زهرا یا عماد، در ارتباط گرفتن با آدم‌ها تخصص داشته باشه. پس اون دوست‌تون می‌تونه مصاحبه‌های فیلم شما رو انجام بده و خودتون روی کارش نظارت کنید.

یا ممکنه یکی از دوستان شما، کار با دوربین‌های عکاسی و فیلم‌برداری رو خوب بلد باشه، یا بتونه با موبایل خوب فیلم بگیره؛ شما می‌تونید فیلم‌برداری کار رو به او بسپارید.

وقتی گروهی کار می‌کنید، به یک نفر فشار نمی‌آد. از طرف دیگه، ذهن همه‌ی افراد گروه فرصت و حوصله‌ی کافی برای رویابافی داره. یعنی در مرحله‌ی ایده‌یابی، سوژه‌ها و ایده‌های بیشتری توی یک گروه مطرح می‌شه، و طبیعی است که نتیجه‌ی کار خیلی بهتر بشه.

کسی که کار تیمی رو یاد گرفته باشه، آدم زرنگی است. چون می‌تونه برای بهترشدن کارش، به درستی از نیرو و تخصص و استعداد افراد دیگه استفاده کنه. از طرفی، این کار باعث می‌شه دوستی‌ها شکل محکم‌تری به خودشون بگیرند. وقتی یک گروه دوستانه با هم یک فیلم می‌سازند، یک دغدغه و علاقه‌ی بلندمدت هم به طور مشترک با هم دارند. این باعث می‌شه که دوستی‌شون شکل بهتری داشته باشه. یعنی رفیق‌تر از قبل می‌شوید.

کار گروهی اما باید قوانینی داشته باشه: معلوم باشه که چه‌کسی مسوولیت گروه رو بر عهده داره، چه‌کسی وظیفه‌ی هماهنگی رو بر عهده داره، و هرکدوم از اعضای یک گروه باید دقیقا چه‌کارهایی انجام بدهند. نظم در کنار رفاقت، یک گروه رو چند پله بالاتر می‌بره.

توی گروه می‌تونید درباره‌ی ایده‌ها و رویاهاتون حرف بزنید و حرف‌ها و رویاهای اعضای دیگر گروه رو هم بشنوید؛ پس اول تصویرسازی کنید؛ توی ذهن‌تون، به هر ایده و سوژه‌ای که رسیده‌اید، ازش یک تصویر بسازید. خودتون رو، مغز خودتون رو بگذارید جای یک دوربین، جای قاب دوربین. از داخل قاب مغزتون اون سوژه رو چه‌طور می‌بینید؟

این رو با اعضای گروه در میان بگذارید و از اون‌ها بخواهید همین کار رو بکنند و هرکدوم نظرشون رو بگویند.

و در نهایت

خوب تماشا کنید، اطراف‌تون رو خوب تماشا کنید، خوب رویاپردازی کنید، خوب تصویرسازی کنید، و عجله نکنید برای ساخت فیلم یا خلق یک اثر هنری. تا وقتی که مغز و قلب‌تون به شما نگفته که “حالا می‌خوام فیلم خودم رو بسازم” کار رو شروع نکنید؛ ممکنه با عجله یک فیلم داستانی یا مستند هم بسازید، اما… ممکنه اولین و آخرین کار شما باشه.